Пол Яарсма (Paul Jaarsma) — художник
Художник реалист Пол Яарсма (Paul Jaarsma) сменил множество профессий, побывав и 1-м помощником на нефтяном танкере, и спортивным инструктором и фито-терапевтом, прежде чем не решился все бросить, распродать имущество и отправиться в путешествия по миру. Путешествуя по Африке на своем Land-Roverе и пройдя 35000 км., там где все остается нетронутым и где люди являются частью природы, он понял что уважение к природе — это основное правило для людей, которые живут в гармонии с миром.
Пол Яарсма (Paul Jaarsma) родился 24 сентября 1957 г., Мельбурн, Австралия. Как он сам говорит, что: «любовь к земле и ее обитателям, как одна общая нить, проходит через всю мою жизнь». А художником он стал, чтобы узнать: «природу во всей красе. Это мое желание получить все знания и передать их».
О себе и своем творчестве Пол Яарсма рассказывает: «De beelden die onder het penseel vandaan vloeien zijn tijdloos in essentie, maar qua beeld misschien binnenkort geschiedenis. Vandaar dat alle schilderijen vallen onder het overkoepelend thema: «World Heritage Collection». Het is het verhaal van ons erfgoed. Ik spreek de wens uit dat allen geïnspireerd moge zijn de spontane natuur van het leven lief te hebben en de pure uiting hiervan te koesteren. Mijn verplichte leertijd bestond voornamelijk uit: MAVO gevolgd door het Hoger Beroeps Onderwijs; het Nautisch College te Den Helder.
Ik heb nooit de behoefte gevoeld om datgene wat zo natuurlijk aanwezig is (creatieve talenten) verder uit te bouwen of te laten sturen door een leerplicht. Het is spelenderwijs tot bloei gekomen. Wel liet ik mij inspireren door mensen die op mijn pad kwamen. En nam dankbaar al hun aanwezige kennis, vaardigheid en visie op het gebied van de schilderkunst in mij op.
Naast het tekenen en schilderen is mensen inspireren ook altijd een rode draad in mijn leven geweest. Of het nu sporten of iets anders was of zoals nu schilderen, mijn liefde voor die vorm van uiting moet welhaast andere inspireren. Geïnspireerd of «geraakt» worden, is zelf de bron van inspiratie zijn. Vandaar dat ik ook nu weer «les geef».
Ik hoop dat de cursisten zich vrijelijk laten inspireren en mij niet als een verplichte leermethodiek zien. Meer dan eens verwachten de mensen die mijn werk kennen, dat achter de enorme detaillering in mijn werk wel een strak disciplinaire persoonlijkheid moet schuilen. Het is geen gedrevenheid tot presteren, maar de liefde of passie voor elk detail, die mij vanzelf het geduld geeft te doen wat ik doe.
Zoals al is verteld nam ik na mijn reis door Afrika (1996) de beslissing beroepsmatig de status van kunstenaar aan te meten. Mijn ouders bleken welwillend te zijn de nieuwbakken armlastige kunstenaar opnieuw een tijdelijk onderdak te geven. Op veertig jarige leeftijd weer terug bij Pap en Mam. Er brak een tijd aan waarbij ik al mijn diepe gevoelens en indrukken van mijn omzwervingen leerde kennen en kwijt kon in de schilder — en tekenkunst.
In 1998 benaderde de redactie van Rik Felderhof mij. Ze vroegen mij ‘op te treden’, in het tv-programma: ‘Felderhof’ ontmoet. Ze hadden te horen gekregen dat ik als voormalig ‘bodybuildende’ sportschoolhouder was ‘omgetoverd’ in een mediterende kunstschilder.
Het programma werd uitgezonden op 25 december 1998. Rik Felderhof gaf mij de kans de schilderijen aan het grote publiek te laten zien. Het bleek een ommekeer in mijn nog korte loopbaan als kunstenaar. Tot op heden zijn alle kunstwerken verkocht. Het gevolg is dat er nauwelijks exposities zijn geweest.